نقد و بررسی گوشی موتورولا Moto G 5G
اوایل سال 2020 بود که شرکت موتورولا اقدام به معرفی گوشی Moto G 5G Plus کرد که محصولی میان‌رده اما با توانایی اتصال به نسل پنجم شبکه های مخابراتی بود. اما در حدود شش ماه پس از معرفی این محصول و با افزایش نیاز به گوشی‌های ارزان قیمت‌تر، موتورولا تصمیم گرفت تا نسخه مقرون به صرفه از این گوشی هوشمند را با نام Moto G 5G روانه بازار کند. می‌توان گفت که این گوشی جدید در بخش طراحی و سخت افزار تا حدودی شباهات‌های زیادی به برادر بزرگ‌تر خودش دارد و تنها چندین تفاوت کلیدی باعث شده تا قیمت نسخه عادی پایین‌تر باشد. مدل عادی این گوشی اکنون به یک سیستم روی چیپ اسنپدراگون 750G به جای نسخه 765G در مدل پلاس مجهز شده است و این خبر خوبی محسوب می‌شود چرا که سایر سازندگان تلفن‌های همراه نیز به فکر استفاده از این مدل پردازنده در گوشی‌های جدید خودشان افتاده‌اند. در گذشته همچنین شاهد این بوده‌ایم که شرکت موتورولا از پردازنده‌های قدیمی‌تر در محصولاتش استفاده می‌کرد که این رویه به طور کل تغییر کرده است.
طراحی
همانطور که پیش‌تر اشاره کردیم، مدل عادی به جز در چند بخش شباهت زیادی به مدل پلاس دارد. این مدل هنوز هم به طور کامل از جنس پلاستیک ساخته شده است و با اینکه خبری از بدنه پشتی شیشه‌ای در آن نیست، اما حس لغزنده بودن مدل پلاس این بار به دست شما منتقل نخواهد شد. موتورولا سعی کرده تا قاب دور گوشی را به نحوی بسازد که حس فلز آلومینیوم در ذهن مخاطب تداعی شود و در این راه موفق نیز بوده است، در دست گرفتن گوشی احساس خوبی داشته و به لطف بدنه پلاستیکی، وزن گوشی نیز کاهش پیدا کرده است. با اینکه گوشی همچنان با وزن 212 گرم اندکی سنگین است، اما اکنون باتری 5 هزار میلی‌آمپری و نمایشگر بزرگ 6.7 اینچی‌اش این وزن را توجیه می‌نماید. یکبار دیگر برآمدگی دوربین در گوشه سمت چپ و بالای بدنه پشتی دستگاه قرار گرفته است که پیش‌تر نمونه آن را در گوشی هواوی میت 30 و آیفون های امروزی دیده بودیم. در چینش فعلی دوربین این گوشی، سنسور تشخیص عمق جای خودش را به فلاش LED داده است و سنسور اثر انگشت به بدنه پشتی منتقل شده و دکمه پاور را ساده و زیبا نگاه داشته است. دکمه پاور و دکمه دستیار گوگل به صورت جداگانه بافت بندی شده‌اند تا کاربر این دو را با یکدیگر اشتباه نگیرد. البته باید گفت که با توجه به اندازه بزرگ و کشیده این گوشی، ایده انتقال سنسور اثر انگشت به پشت گوشی جالب نبوده و لمس آن اندکی سخت است. همچنین اسلات سیم‌کارت و مموری کارت بعد از دکمه دستیار گوگل قرار گرفته است که می‌تواند میزبان یک سیم‌کارت + یک مموری کارت یا دو سیم‌کارت همزمان باشد. باید گفت که اندازه گوشی بزرگ بوده و از دو طرف کشیده است و همین مورد باعث شده تا کار کردن با یک دست با این گوشی غیرممکن شود. البته گوشه‌های گرد پنل پشتی و فریم یکپارچه باعث شده تا در دست گرفتن گوشی کار ساده‌ای باشد.
صفحه نمایش
گوشی Moto G 5G به یک نمایشگر 6.7 اینچی با پنل IPS LCD و رزولوشن 1080 در 2400 پیکسل (نسبت 20 به 9) مجهز شده است که این ابعاد بسیار شبیه به مدل پلاس هستند. حفره روی نمایشگر که میزبان دوربین سلفی است در وسط و بالای دستگاه قرار داده شده و میزان نرخ تازه سازی نمایشگر 60 هرتز است. با اینکه این گوشی از حالت رنگی HDR10 پشتیبانی می‌کند اما این قابلیت تنها در برنامه یوتیوب در نسخه پلاس کارایی داشته و خبری از آن در برنامه‌ای مانند نتفلیکس نیست. یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های دو گوشی که پس از مدتی کار کردن با آنها مشخص می‌شود، میزان روشنایی نمایشگر است. با کشیدن اسلایدر به سمت حداکثر، تنها به میزان 484 نیت روشنایی در اختیار شما قرار می‌گیرد و خبری هم از قابلیت افزایش روشنایی در حالت خودکار نیست. دقت رنگ در حالت عادی کالیبره نمایشگر چندان چنگی به دل نمی‌زند و اغلب به خاطر افزایش میزان رنگ فیروزه ای نمایش داده در نمایشگر در کنار رنگ‌های سفید، خاکستری و آبی است. با کالیبره کردن رنگ‌ها به حالت طبیعی، نمایشگر گوشی همچنان رنگ سفید را مایل به آبی نمایش می‌دهد.
امنیت
حسگر اثر انگشت روی بدنه پشتی دستگاه در کسری از ثانیه قادر به باز کردن قفل آن بوده و البته سیستم تشخیص چهره اندروید نیز در این گوشی قابل استفاده است که امنیت کافی نداشته و پیشنهاد می‌شود به سراغ همان روش‌های الگو، پین و رمز عبور یا اثر انگشت بروید.
دوربین
سازنده تصمیم گرفته است تا برای قدرت نمایی دوربین این محصول از یک سنسور اصلی 48 مگاپیکسلی با گشودگی f/1.7 دریچه دیافراگم استفاده کند که انتخاب به جایی بوده و این سنسور با اندازه 1/2.0 اینچ حقیقتا سنسوری بزرگ محسوب می‌شود. همچنین یک سنسور 8 مگاپیکسلی زاویه گسترده با گشودگی دریچه دیافراگم f/2.2 و اندازه پیکسل 1/12 میکرومتر بر روی بدنه پشتی دستگاه خودنمایی می‌کند. و بر خلاف مدل پلاس این گوشی، سنسور سوم مدل Moto G 5G از نوع ماکرو 2 مگاپیکسلی انتخاب شده است. خبر خوب این است که همچنان شاهد استفاده از قابلیت فوکوس خودکار در دوربین‌های این گوشی هستیم. در نهایت، دوربین سلفی دستگاه را یک سنسور 16 مگاپیکسلی تکمیل می‌نماید. موتورولا تصمیم گرفته تا در آخرین نسخه از رابط کاربری گوشی، ظاهر برنامه دوربین را ساده سازی کند و در واقع شما در کنار یک منظره یاب بزرگ، تنها گزینه های عکاسی و فیلمبرداری را در اختیار دارید و سایر گزینه‌ها نیز توسط ژست حرکتی از پایین به بالا نمایان می‌شوند. این گزینه‌ها شامل تنظیمات فلاش LED، تایمر و ابعاد عکاسی می‌شوند. اکنون دوربین ماکرو دستگاه منوی خاص خودش را در اختیار دارد و باقی تنظیمات، مانند رزولوشن و سایر تنظیمات ثبت عکس و فیلم در منوی Settings واقع در گوشه سمت راست و بالایی منظره یاب قرار گرفته‌اند. با در نظر گرفتن قیمت نهایی این محصول، دوربین اصلی گوشی تصاویر خوبی را در نور روز برای شما ثبت می‌نماید. اولین چیزی که نظرتان را جلب خواهد کرد، عملکرد HDR است که یک دامنه پویای گسترده را به همراه روشنایی و شفافیت خاص بر روی تصاویر به جای می‌گذارد. با کمی دقت و بزرگنمایی می‌توانید متوجه نویز بر روی بخش سایه‌ها و نرمی گوشه تصاویر شده که البته چندان در چشم نخواهند بود. در واقع اگر کیفیت عکاسی را با برادر بزرگ‌تر این گوشی یعنی مدل Moto G 5G Plus مقایسه کنیم، مدل عادی تصاویر بهتری نیز ثبت می‌کند که این می‌تواند به دلیل پروسه پس از پردازش تصاویر توسط پردازنده دستگاه باشد. همچنین با کاهش نور محیط، به راحتی می‌توان متوجه افزایش نویز و کاهش شفافیت تصاویر شد. پردازش تصاویر توسط دوربین زاویه عریض تفاوتی با دوربین اصلی ندارد، همچنان شاهد همان دامنه پویای گسترده، رنگ‌های تند و تیز و مقدار مناسب از کنتراست هستیم. هر چند که ثبت جزئیات و شفافیت تصاویر با آنچه در ذهنتان دارید کاملا فرق می‌کند، چرا که همیشه مقداری نویز در تصاویر ثبت شده به چشم می‌خورد. متاسفانه الگوریتم تصحیح لنز این گوشی عملکرد خوبی نداشته و موفق به ثبت درست تصاویر نمی‌شود. با اینکه دوربین ماکرو تنها 2 مگاپیکسل رزولوشن دارد، همچنان می‌توان انتظار ثبت تصاویر خوب و با کیفیتی را از آن داشت، چرا که قابلیت فوکوس خودکار بر روی این لنز تفاوت مهم این گوشی با سایر رقبا را در این بخش رقم می‌زند. تصاویر شفاف و با رنگ‌های ثبت شده زیبا به‌نظر می‌رسند اما جزئیات اغلب چندان چشم‌نواز نیستند. با حذف نور روز و ورود به ساعات تاریکی آسمان، جزئیات تصاویر از دست رفته و نویز خصوصا در سایه‌ها و پس‌زمینه به راحتی قابل مشاهده است. الگوریتم کاهش نویز نیز اغلب باعث می‌شود تا رنگ‌های ثبت شده در صحنه بی‌رنگ و رو به نظر برسند. همچنان تصاویر ثبت شده در شب بهتر از مدل پلاس به‌نظر می‌رسند. قابلیت auto HDR کار خودش را در حفظ تعادل میان صحنه و منبع نور به خوبی انجام می‌دهد و جزئیات خوبی را در سایه‌ها و نقاط پر رنگ از خود به جای می‌گذارد. در نتیجه رنگ‌ها صحیح و رنگ سفید به خوبی حفظ می‌شود. با انتخاب حالت عکاسی Night Vision می‌توانید تاثیر کارایی دوربین گوشی را به وضوح مشاهده کنید. چرا که تصاویر ثبت شده در این حالت به هیج عنوان بیش از حد واضح نشده‌اند و با اینکه از فاصله نزدیک اندکی دانه دانه در آنها دیده می‌شود، اما همچنان جزئیات خوبی داشته و چیزی از دست نمی‌رود. مهم‌ترین نکته حالت Night Vision این است که زمان ثبت تصاویر در این حالت هیچ تفاوتی با حالت استاندارد ندارد. تصاویر پرتره حتی در شرایط غیر عادی نیز بسیار خوب هستند. نرم‌افزار دوربین قصد دارد تا بیشتر به سمت رنگ‌های گرم رفته اما رنگ‌ها همچنان تند و تیز به نظر می‌رسند. سوژه اغلب چهره‌ای طبیعی و شفاف به خود می‌گیرد و افکت بوکه نیز به اندازه کافی مناسب ثبت می‌شود که البته می‌توانست بهتر از این نیز باشد.
عکس‌های سلفی این گوشی را می‌توان نکته منفی دوربین آن تلقی کرد که با اینکه پوست سوژه حالتی طبیعی و صورتش به خوبی روشن می‌شود، اما در اکثر موارد جزئیات رنگ و رو رفته و جزئیات اطراف سوژه از کیفیتشان کاسته می‌شود. این گوشی قادر به فیلمبرداری با کیفیت 4K و 60 فریم بوده و در آن خبری از نویز و جزئیات از دست رفته نیست. رنگ‌ها به حالت واقعی نزدیک بوده و کنتراست آنها خوب است. دوربین زاویه گسترده گوشی تنها قادر به ثبت ویدئو با کیفیت 1080p بوده و باز هم خبری از ثبت نویز در این دوربین نیست. متاسفانه تنها نکته منفی این بخش، سطح جزئیات است که از دست رفته و به همین دلیل نمی‌توان امتیاز خوبی به فیلمبرداری این دوربین داد. لرزشگیر EIS دوربین تنها در حالت 4K و 30 فریم فعال بوده که البته کارش را به خوبی انجام می‌دهد.
باتری
با اینکه هر دو نسخه عادی و پلاس از یک نمایشگر، باتری و نرم افزار استفاده می‌کنند اما این نسخه عادی است که در تست باتری قدرتمند ظاهر می‌شود. این گوشی موفق می‌شود تا در حالت استندبای تا 131 ساعت دوام بیاورد که رقم عالی است. در واقع باید گفت که کسب عدد 131 این دستگاه را جزو رتبه های اول تست باتری بدل می‌کند. به صورت کلی در دو تست وب گردی و نمایش ویدئو، این دستگاه با یکبار شارژ تا 17 و 19 ساعت به شارژ دهی می‌پردازد. حجم بالای باتری و شارژر 20 واتی باعث شده تا در عرض 30 دقیقه تنها 36 درصد از حجم باتری پر شده و فرایند شارژ کامل دستگاه 2 ساعت و 11 دقیقه به طول بیانجامد.
اسپیکر
نباید انتظار زیادی از اسپیکر یک محصول میان‌رده داشت. صدای مکالمه و وکال شفاف بوده اما این به لطف باس عمیق اسپیکر است و همچنین تک اسپیکر بودن دستگاه باعث شده تا صدای خروجی اندکی حجم کمتری داشته باشد.
سخت افزار
اسنپدراگون 750G را می‌توان عضو جدید خانواده پردازنده های سری 700 کوالکام دانست که اکنون بر روی بسیاری از گوشی‌های میان‌رده استفاده می‌شود. این تراشه همچنان یک تراشه میان‌رده به حساب می آید و انتظار می‌رود که کارایی آن مشابه نسخه 765G باشد. سیستم روی تراشه توسط لیتوگرافی 8 نانومتری ساخته شده است و پردازنده میزبان 2 هسته Kyro 570 Gold (Cortex-A77) با قدرت پردازشی 2.2 گیگاهرتز و 6 هسته Kyro 570 Silver (Cortex-A55) با سرعت 1.8 گیگاهرتز به همراه تراشه گرافیکی Adreno 619 است. در بحث مموری، نسخه عادی گوشی Moto G 5G دارای حافظه رم 4 گیگابایتی و 64 گیگابایت حافظه داخلی بوده و نسخه مجهز به 128 گیگابایت حافظه داخلی دارای 6 گیگابایت حافظه RAM است.
نرم افزار، سیستم عامل و رابط کاربری
اگر به دنبال تجربه خالص از اندروید هستید، بد نیست بدانید که موتورولا همیشه در دسته شرکت‌هایی قرار می‌گرفته است که تجربه‌ای خالص و یکدست را در اختیار شما قرار می‌دهد. البته نحوه بروزرسانی و عرضه بسته‌های امنیتی این روز‌ها توسط موتورولا اندکی ارزش خودش را از دست داده است. چرا که گوشی که 6 ماه پس از معرفی اندروید 11 عرضه شده است همچنان سیستم عامل اندروید 10 را به دوش کشیده و وصله امنیتی آن مربوط به نوامبر 2020 است. با این حال همچنان می‌توانید از نسخه خام اندروید به همراه برنامه های اختصاصی موتورولا لذت ببرید. زمانی که برای اولین بار گوشی را روشن می‌کنید، یک راهنما به شما خوش آمد گفته و شما را با امکانات این گوشی که موتورولا آنها را Moto Actions نامیده آشنا می‌کند. این سیستم شما را با برخی از برنامه‌ها و ژست‌های حرکتی آشنا می‌کند و اگر دوست داشته باشید می‌توانید از کلیدهای ناوبری قدیمی اندروید نیز استفاده کنید. به لطف سخت افزار خوب گوشی نباید احساس هنگ، لگ یا کندی در رابط کاربری گوشی مشاهده کنید، چرا که نسخه‌ای که موتورولا از اندروید 10 برای این گوشی مهیا کرده است به شدت سبک بوده و کار با آن ساده و سریع است.
ارتباطات و مخابرات
این گوشی از تمامی باندهای مخابراتی به علاوه قابلیت تجمیع فرکانس پشتیبانی می‌کند که این شامل باند فرکانسی SA/NSA که شامل خاورمیانه است نیز می‌شود. همچنین پشتیبانی از وای فای، بلوتوث 5.1 مجهز به A2DP، ناوبری GPS دوگانه و GLONASS در کنار NFC و رادیو اف ام از سایر امکانات این گوشی محسوب می‌شوند.
بازده عملکرد
وقتی صحبت از پردازش خام اطلاعات به صورت تک و چند هسته‌ای می‌شود، به نظر می‌رسد که چیپ‌ست اسنپدراگون 750G از نسخه 765G پیشی می‌گیرد. اما وقتی که پای تقسیم وظایف پردازشی بر روی ترکیب پردازنده و چیپ گرافیکی باشد، این نسخه 765G است که بهتر ظاهر شده و امتیاز بیشتری را در بنچمارک‌ها کسب می‌کند.
جمع بندی
به نظر می رسد که گوشی موتورولا Moto G 5G یک میان‌رده کاملا خوب و قابل اعتماد است که دارای نرم افزار و رابط کاربری سریع، باتری با عمر فوق العاده، عملکرد عالی به لطف پردازنده اسنپدراگون 750G و سخت افزار دوربینی است که قطعا می‌تواند در تمامی شرایط با این بازه قیمتی شما را یاری نماید. متاسفانه اما، تنها در صورتی می‌توان این محصول را به عنوان رقیب برای سایر گوشی‌های میان‌رده پیشنهاد داد که شرکت سازنده پس از مدتی از قیمت نهایی محصول بکاهد و تخفیفی رقابتی را بر روی این گوشی اعمال کند.
چرا گوشی موتورولا Moto G 5G را بخریم؟
مزایا:
- استفاده از نمایشگر بزرگ لذت بخش است
- ماندگاری و دوام عالی شارژ باتری
- پردازنده اسنپدراگون 750G کارایی بسیار خوبی دارد
معایب:
- قیمت محصول به هیچ عنوان رقابتی نیست
- شارژ کردن باتری بزرگ گوشی به کندی انجام می‌شود
- سایر رقبا با قیمتی مشابه نمایشگرهای با کیفیت‌تری را در اختیار دارند
