فهرست مطالب
اندروید 10 هنوز سیستم‌عامل بسیاری از گوشی‌های اندرویدی موجود در بازار است. با این‌که اندروید 11 مدتی‌ست وجود دارد، اما تا زمان عرضه آن برای همه گوشی‌ها مدت زیادی باقی مانده است. به همین دلیل هم بسیاری از کاربران در انتظار اندروید 10 هستند. در این مطلب از مجله تکنولایف، قصد داریم شما را با همه‌ی ویژگی‌های اندروید 10 آشنا کنیم. همراه ما باشید.
اندروید 10 اواسط 2019 معرفی و در پایان همان سال عرضه شد، اما عرضه آن برای همه تلفن‌های هوشمند واجد شرایط زمان زیادی می‌طلبد. بسیاری از تلفن‌های گران‌قیمت سال‌های اخیر، برای آن به‌روزرسانی مخصوصی ارائه داده‌اند، اما این نسخه جدید اندروید هنوز برای برخی تلفن‌های ارزان‌قیمت اخیر در حال تهیه است.
همچنین، هر گوشی جدیدی که قبل از 2021 خریداری شده، با سیستم‌عامل پیش‌فرض اندروید 10 به دست مشتریان خواهد رسید.
بسیاری از ویژگی‌های اندروید 10، که سال‌ها در لیست انتظار بوده‌اند، و برخی از آنها نیز در iOS13 وجود دارند، می‌توانند نحوه استفاده از گوشی‌های اندرویدی را تغییر دهند.
در میان همه بهبودهای اندروید 10، مسلماً بیشترین انتظار برای Dark Theme (حالت تاریک در سطح سیستم)، Gesture Navigation (که البته برخی گوشی‌های سازگار با اندروید آن را داشتند) و Focus Mode وجود داشته است. بهبودهای بیشتری نیز وجود دارد که در ادامه همه آنها را شرح خواهیم داد.
اندروید 10 اوایل سپتامبر 2019 رسماً منتشر شد، و اکنون برای اکثر گوشی‌های هوشمند موجود است. شرکت‌ها موظفند اندروید 10 را برای تمام گوشی‌های خود تنظیم کنند، بنابراین دستگاه‌های جدید این به‌روزرسانی را دارند؛ اما دریافت آن توسط دستگاه‌های قدیمی ممکن است مدتی طول بکشد.
در حال حاضر، با عرضه اندروید 11 پس از مدت‌ها، اگر تلفن هوشمند شما هنوز اندروید 10 را دریافت نکرده است، به احتمال زیاد هرگز آن را دریافت نخواهد کرد. البته اگر گوشی شما برای این نسخه آن‌قدرها قدیمی نباشد؛ احتمال زیادی برای معرفی نسخه مرتبط با آن وجود دارد.
برخی تلفن‌های هوشمند، مانند OnePlus 8، Galaxy S20 و موارد دیگر، از قبل دارای اندروید 10 بودند، اما با توجه به به‌روزرسانی‌های جدید اندروید، شاهد خواهیم بود که گوشی‌های کمتری با اندروید 10 ارائه شوند.
یک پازل نونوگرام در اندروید 10 پنهان شده است. قاعدتا اولین مرحله پیدا کردن آن، داشتن اندروید 10 است. سپس مسیر زیر را دنبال کنید:
about phone < settings و انتخاب مکرر Android Vesrion
پس از این کار، با یک لوگوی غول‌پیکر اندروید 10 روبه‌رو خواهید شد، که می‌توانید بخش‌های Android، عدد 1 و عدد 0 را به هر کجای صفحه حرکت دهید.
روی عدد 1 دو بار ضربه بزنید و دستتان را نگه دارید تا چرخانده شود. باید طوری عدد 1 را بچرخانید تا هنگامی که آن را در کنار عدد 0 قرار می‌دهید یک «Q» تشکیل دهند.
این به نوعی یک شوخی با نام اندروید 10 است که قرار بود به عنوان بخشی از مراسم سنتی نام‌گذاری گوگل (کیت‌کت، نوقا، اورئو و…)، اندروید Q نامیده شود؛ اما نام آن به 10 تغییر داده شد، تا در برنامه‌های قدرتمند جستجو، سیستم‌عامل‌های جدید کمی قابل‌درک‌تر باشند.
پس از این کار، کافی‌ست چند بار بر روی علامت Q ضربه بزنید تا بازی نونوگرام باز شود. بازی با دشواری بسیار بالا شروع می‌شود، اما با آموختن نحوه بازی، کاملاً برایتان منطقی به نظر خواهد رسید. ضمنا، تصاویر معماها، همه تصاویر مربوط به اندروید هستند.
تنها اشکال بازی این است که سرنخ‌های قسمت بالا و چپ نونوگرام‌ها، به علت بزرگ بودن صفحه بازی، هم‌زمان در دسترس نیستند. بنابراین شما فقط می‌توانید سرنخ‌های بالا یا چپ را ببینید، و برای دیدن دسته دیگر باید صفحه را بچرخانید.
اما در نظر داشته باشید، که این بازی جذاب به عنوان بخشی از سیستم‌عامل اصلی در دسترس شماست. پس آن را پیدا کنید و مدتی را بدون نصب بازی‌های جانبی سرگرم باشید.
حالت تاریک در سطح سیستم که به اندروید ۱۰ اضافه شده، Dark Theme نام دارد. در حال حاضر این حالت به چند منو و برنامه خاص محدود شده، اما برنامه‌های بیشتری در آینده در دسترس قرار خواهند گرفت.
Dark Theme می‌تواند از دو روش مختلف، موجود در نوار اعلان، راه‌اندازی شود:
۱) استفاده از دکمه اختصاصی تنظیمات سریع Dark Theme، که بین Light Theme و Dark Theme جابه‌جا می‌شود.
۲) روشن کردن Battery Saver، که به طور خودکار Dark Theme را روشن می‌کند.
این مزیتی برای تلفن‌های دارای صفحه‌نمایش OLED خواهد بود، که با خاموش کردن پیکسل‌هایی که عمدا سیاه هستند، پیکسل کمتری خواهد سوزاند.
در iOS12، اپل Screen Time را برای نظارت بر استفاده از دستگاه معرفی کرد. اندروید 10 نیز نسخه اختصاصی خود را به نام Digital Wellbeing ارائه داد. اما تفاوت اصلی Digital Wellbeing، در پیشنهاد روش‌های بی‌شمار برای مدیریت سالم زمان صفحه‌نمایش است.
یکی از ابزارهای Digital Wellbeing، حالت تمرکز است که امکان ساکت کردن برنامه‌ها برای مدت مشخص را می‌دهد، تا بتوانید روی کارتان تمرکز کنید.
ابزار جالب دیگر آن Family Link است، که به شما امکان کنترل مدت استفاده افراد وابسته به شما از گوشی (بازی‌ها یا برنامه‌ها) را در اختیار شما قرار می‌دهد.
طرفداران ابزارهای مختلف گوگل، احتمالا Smart Reply را دوست خواهند داشت. این قابلیت، با استفاده از یادگیری ماشین، برای ایمیل‌های شما پاسخ مناسب را تولید کرده و ارائه می‌دهد؛ و شما کافی‌ست به جای تایپ کردن، آنها را انتخاب کنید.
این قابلیت هم‌اکنون در اندروید 10 در دسترس است. از این طریق می‌توانید بدون باز کردن برنامه‌ها، به سرعت پاسخ‌هایتان را ارسال کنید. از کارهای دیگر این قابلیت، می‌توان به باز کردن Maps در صورت نیاز به ارسال آدرس، یا باز کردن تقویم در صورت نیاز به تاریخ اشاره کرد.
قابلیت Android Beam (روش اشتراک‌گذاری نظیربه‌نظیر (peer-to-peer) از طریق NFC و با نزدیکی دستگاه‌ها به هم) در اندروید Q وجود ندارد. ما از طریق Google IO متوجه شدیم که قرار دادن پشت‌به‌پشت گوشی‌ها در نرم‌افزار بتا و نهایی هیچ کاربردی نخواهد داشت.
آیا روش اشتراک‌گذاری نظیربه‌نظیر دیگری جایگزین Android Beam خواهد شد؟ باید منتظر ماند، هرچند بعید به نظر می‌رسد.
بر اساس گزارشی از مؤسسه بین‌المللی علوم کامپیوتر، بیش از 1300 اپلیکیشن در Google Play Store آمریکا، به طور معمول از اطلاعات شخصی کاربران بهره‌برداری می‌کنند، حتی اگر اجازه این کار صریحاً توسط کاربر از آنها گرفته شده باشد.
اپلیکیشن‌سازان از راه‌حل‌های هوشمندانه‌ای برای به دست آوردن اطلاعات مورد نیازشان استفاده می‌کردند: برای مثال اگر کاربری مجوز اشتراک‌گذاری موقعیت مکانی را لغو می‌کرد، برنامه‌ها آدرس MAC را از روترهای متصل به گوشی می‌گرفتند. یا شماره IMEI شناسایی‌کننده دستگاه که توسط یک برنامه قابل‌دسترسی است ذخیره کرده و آن را با دیگران به اشتراک می‌گذاشتند. آنها حتی مکان کاربر را با کمک Metadataی تصویر به دست می‌آوردند.
گفته می‌شود که گوگل این مشکلات را در اندروید 10 کاملا برطرف کرده است، هرچند هیچ برنامه‌ریزی‌ای برای این کار در نسخه بتا وجود نداشت.
بر اساس پست بلاگ Android Developers، اندروید 10 از گوشی‌های تاشو یا «صفحه‌های تاشو و خلاقانه» پشتیبانی می‌کند. صفحه‌نمایش گوشی Galaxy Fold سامسونگ، حالت‌های تاشده و بازشده دارد. پشتیبانی گوگل از این نوع رابط کاربری، احتمال افزایش عرضه گوشی‌های تاشوی دارای اندروید 10 در آینده را بالاتر می‌برد.
در حال حاضر، اندروید تنها سیستم‌عاملی است که از صفحه‌نمایش تاشو پشتیبانی می‌کند. پس به احتمال زیاد، همه گوشی‌های تاشو با اندروید 10 عرضه خواهند شد.
اگر از اپلیکیشن چت Facebook Messenger استفاده کرده باشید، پس حتما با رابط کاربری حبابی آشنا هستید. این روشی آسان برای نگه داشتن مکالمات فعال بر روی صفحه، به عنوان نمایه‌های شناور کوچک، هم‌زمان با انجام کارهای عادی در بقیه رابط است. برای بازگشت به مکالمه کافی‌ست روی عکس ضربه بزنید.
گوگل از این ایده در سراسر اندروید ۱۰ پشتیبانی می‌کند و آن را شیوه جدید قابلیت چندوظیفه‌ای می‌نامد. تاکنون، نمونه‌هایی برای Messages و Hangouts ارائه شده است؛ اما گوگل در حال کاهش زمان توسعه، سازگاری تعاملی و حفظ حریم خصوصی کاربران است. بنابراین انتظار می‌رود که چنین قابلیتی در برنامه‌های خارج از اکوسیستم گوگل هم مشاهده شود.
خبر خوب برای کاربران سامسونگ این‌که تاکنون اندروید ۱۰ برای بسیاری از گوشی‌های سامسونگ در دسترس قرار گرفته است.
پست بلاگ Android Developer چنین اعلام داشته که نسخه بتا مخصوص برنامه‌نویسان، تأکید زیادی بر تقویت حریم خصوصی در اندروید ۱۰ دارد. همچنین که در Google IO سال ۲۰۱۹، این موضوع کاملا تأیید شد. بنابراین، از این پس کاربران کنترل بیشتری بر دسترسی اپلیکیشن‌ها به اطلاعات موقعیت مکانی، فایل‌های به اشتراک گذاشته‌شده و مخازنی مانند عکس و فیلم خواهند داشت.
همچنین، حالا به جای تغییر تمرکز برنامه‌ها هنگام داشتن فعالیتی در پس‌زمینه (مانند زنگ ساعت یا تماس)، اپلیکیشن‌سازان می‌توانند ابتدا اعلان‌های با اولویت بالا را ارسال کنند.
نسخه بتای سوم اندروید ۱۰، ویژگی‌های دیگری نیز ارائه داده است:
* Scoped Storage: امکان کنترل نحوه دسترسی برنامه‌ها به حافظه خارجی
* محدودیت دسترسی به شناسه‌های غیرقابل‌تغییر دستگاه (مانند شماره سریال و IMEI)
* تصادفی‌سازی آدرس MAC، هنگام اتصال به شبکه‌های Wi-Fi مختلف
این ویژگی‌ها از شناسایی بدون اجازه کاربران جلوگیری خواهند کرد.
ممکن است این تغییر برای برخی توسعه‌دهندگان اندروید ۱۰، بسیار غیرقابل‌تحمل باشد. به همین دلیل هم در بلاگ Android Developer آمده است: «ما این تغییرات را زودتر اعلام می‌کنیم، تا شما وقت کافی برای آماده‌سازی خود و اپلیکیشن‌هایتان داشته باشید.»
از دیگر اقدامات اعلام‌شده در Google IO سال ۲۰۱۹، Project Mainline بود. از این طریق توسعه‌دهندگان اندروید می‌توانند قسمت‌های مهم (اصطلاحاً ماژول‌ها) را بدون یک بسته نرم‌افزاری کامل، و مهم‌تر از آن، بدون به‌روزرسانی کامل OEMها، به‌روزرسانی کنند.
این به‌روزرسانی‌ها در پس‌زمینه و توسط Google Play دانلود، و هنگام راه‌اندازی مجدد گوشی بارگیری می‌شوند. این موارد عمدتا برای بهبود حریم خصوصی و امنیتی مورد استفاده قرار می‌گیرند. گرچه در بلاگ Android Developers اشاره شده که توسعه‌دهندگان بازی‌ها می‌توانند از آن برای به‌روزرسانی ماژول‌های اجرای سازگار با پلتفرم استفاده کنند.
همه دستگاه‌هایی که قادر به اجرای اندروید ۱۰ باشند، Project Mainline را دریافت خواهند کرد.
اندروید 10 ترفند خاصی برای 5G دارد. API های جدید، اپلیکیشن‌ها را قادر می‌سازند میزان اتصال و تأخیر کاربر را شناسایی کرده و اندازه اتصالات را تشخیص دهند؛ این امر به توسعه‌دهندگان امکان کنترل دقیق‌تری در مورد حجم اطلاعات ارسالی به کاربران می‌دهد، به خصوص هنگام اتصال ضعیف‌تر یا محدودیت دانلود از طریق داده.
یکی از چندین ویژگی اعلام‌شده در Google IO سال 2019، Live Caption است که آنچه گفته شود را می‌نویسد: زیرنویس ویدیو و صدا در زمان واقعی. این قابلیت برای رونویسی متن با استفاده از تشخیص گفتار خود دستگاه و NLP، به اتصال اینترنت نیاز ندارد.
در Google IO سال 2019، دیدیم که Live Caption همراه با Live Transcription برای تبدیل صدای ورودی به متن، و سپس بیان پاسخ متنی کاربر استفاده شد. در این نمایش نشان داده شد که این ترکیب، که Live Relay نامیده شد، به کاربران متنی اجازه تماس تلفنی بدون بیان یک کلمه را می‌دهد.
آخرین ویژگی جدید اندروید 10، Project Euphonia بود، که هدف آن بهبود شناخت کلامی اندروید برای پردازش بهتر کلمات گفته‌شده توسط کاربران دارای مشکلات گفتاری است.
توسعه‌دهندگان می‌توانند تنظیمات مهم سیستمی را در اپلیکیشن‌هایشان نشان دهند، که از قابلیت «Slices (برش‌ها)» اندروید 9 استفاده می‌کند. بنابراین، به جای مراجعه به تنظیمات برای روشن/خاموش کردن حالت هواپیما، Wi-Fi یا داده تلفن همراه، می‌توانید در مرورگر تلفن همراه خود این کار را انجام دهید.
همچنین اصلاحاتی در ارتباطات صورت گرفته، که از جمله آنها می‌توان به «Wi-Fi تطبیقی» اشاره کرد که حالت‌های عملکرد بالا/تأخیر کم را امکان‌پذیر می‌کند. این قابلیت برای بازی آنلاین، تماس صوتی و مواردی از این دست بسیار مفید خواهد بود.
در اندروید 10، اپلیکیشن‌ها می‌توانند داده‌های عمق (JPEG + XMP metadata + نقشه عمق و اطمینان) را درخواست کنند تا «گزینه‌های تاری و بوکه ویژه» را همچون پست Android ارائه دهند: «شما حتی می‌توانید از این داده‌ها، برای ایجاد تصاویر سه‌بعدی یا پشتیبانی از استفاده‌های عکاسی AR در آینده استفاده کنید.»
همچنین، اندروید Q از کدک‌های چندرسانه‌ای بیشتری پشتیبانی خواهد کرد: AV1 اجازه پخش زنده ویدیویی با کیفیت بالا، Opus برای رمزگذاری صوتی و HDR10+ برای فیلم با دامنه پویای بالا (در دستگاه‌هایی که از آن پشتیبانی می‌کنند، مانند خانواده Galaxy S10) را می‌دهند. در خصوص گیمینگ هم نسخه بتای اندروید 10 پشتیبانی از OpenGL بهبود پیدا کرده و برخی اشکالات را رفع و عملکرد را افزایش داده است.
اندروید 10 مجوزها را از حالت عمومی و کلی، به موارد خاص تغییر می‌دهد؛ و بر اساس شنیده‌ها، کاربران دید بهتری نسبت به اطلاعات به اشتراک گذاشته‌شده خواهند داشت.
البته در این قسمت مواردی وجود دارد که با این‌که از اطلاعات نشتی توسعه‌دهندگان XDA هستند، اما هنوز هم قطعی نیستند: کاربران می‌توانند اپلیکیشن‌ها را از طریق جستجو و فیلتر مجوزها بررسی کنند. این کار به شما امکان بازبینی سریع دسترسی‌هایی که به اپلیکیشن‌ها داده‌اید را می‌دهد.
همچنین می‌توانید مجوزهای اعطاشده به هر اپلیکیشن را به صورت جداگانه تنظیم کنید که فقط هنگام باز بودن آن اپلیکیشن فعال باشند یا همیشه به آنها دسترسی داشته باشند.
بسیاری ابزارهای توسعه‌دهنده جدید در اطلاعات XDA توصیف شدند که هنوز عملکرد همه آنها مشخص نیست. قابلیت Freeform windows پس از فشردن و نگه داشتن نماد اپلیکیشن در بخش اپلیکیشن‌های اخیر، می‌تواند فعال شود. همچنین، XDA از ویژگی‌ای به نام «Game Updates Package Preference» نام برد، که کاربرد آن نامشخص است. به نظر می‌رسد ویژگی دیگری با عنوان «حالت دسکتاپ اجباری» وجود دارد، اندروید را به استفاده از نمایشگر خارجی، به سبک Samsung DeX، سوق می‌دهد، البته کار رابط کاربری هنوز تمام نشده که باعث می‌شود برخی ویژگی‌ها مانند ضبط صفحه کاملا آماده به کار نباشند.
بالاخره اندروید در این نسخه از Face-ID که کاربران iOS برای مدت‌ها در موردش رجزخوانی می‌کردند بهره‌مند شده است. نسخه بعدی اندروید از ابزارهای احراز هویت از طریق اسکن صورت پشتیبانی خواهد کرد، البته هنوز مشخص نیست که این ویژگی چگونه کار می‌کند یا خوانایی سنسور را برای اسکن کامل ویژگی‌های صورت ترکیب می‌کند یا خیر؟ اما ما از طریق خطاهای یکی از APK های سیستم‌عامل، متوجه شدیم که به کاربر گفته می‌شود گوشی را در جهات مختلف حرکت دهد تا چهره‌اش بهتر دیده شود.
این‌که گوشی‌ها می‌توانند از Face-ID استفاده کنند یا نه، داستان دیگری است: برای استفاده از این ویژگی، نیاز است سخت‌افزاری (سنسورها و مشخصات مناسب) در گوشی‌ها نصب شود.
در حالی که گوشی‌های اندرویدی مارک‌های مختلف سال‌هاست که سعی در کنترل حرکتی دارند، سیستم‌عامل همیشه ناوبری ثابت خود را با سه دکمه حفظ کرده است. به نظر می‌رسد قرار است برای این کار از سیستم ناوبری Google Pixel 3، قرص کوچک قابل‌جابه‌جایی پایین صفحه، استفاده شود. اما نکته مهم این است که اندروید به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا روش‌ها و سیستم‌های ناوبری خود را برای مطابقت با پوشش خود توسعه و ارائه دهند، پس بسیار بعید است که این تنها راه برای این کار باشد.
آیا شما هم از این قابلیت‌ها شگفت‌زده شده‌اید؟ با این شرایط، باید چه انتظاراتی از اندروید ۱۱ داشته باشیم؟ شما می توانید قیمت روز گوشی را در تکنولایف مشاهده کرده و ایده‌های خود را با ما در میان بگذارید. شاید آنها در نسخه بعدی اندروید به کار روند و کارایی آن را چند برابر کنند.
بررسی گوشی سامسونگ اس ۲۴ اولترا به همراه تست گیمینگ و کیفیت دوربین ها
