فهرست مطالب
این روزها، عکاسی با موبایل به یک معیار مهم در خرید گوشی تبدیل شده و روی تصمیم‌گیری برای خرید تاثیر بسیاری می‌گذارد. بسیاری از قدم‌هایی که این چند دهه دوربین گوشی‌های هوشمند برای به تصویر کشیدن بهتر فضا برداشته‌اند به علت عکاسی محاسباتی بوده است. حال این که عکاسی محاسباتی چیست و نحوه کارکرد آن چگونه است و چه کمکی به بهتر شدن عکس‌های ما می‌کند را در ادامه توضیح خواهیم داد.
عکاسی محاسباتی معمولا از نرم افزارهای دیجیتال برای بهبود عکس‌های گرفته شده توسط دوربین گوشی‌های هوشمند استفاده می‌کند. به همین دلیل است که تلفن‌های هوشمند بیشتر از این سبک استفاده می‌کنند. عکاسی محاسباتی با توجه به ظاهری زیبا که در گالری عکس گوشی‌های هوشمند خود مشاهده می‌کنید، کار سنگینی را بر روی تصاویر انجام می‌دهد.
در این چند دهه گذشته، بیشتر دوربین گوشی‌های هوشمند از لحاظ نرم افزاری بهبود داشته‌اند تا اینکه سنسور دوربین را به صورت فیزیکی بهبود بدهند. در این بین حتی برخی از تولیدکنندگان نامدار تلفن هوشمند مانند اپل و گوگل، سال به سال به طور مداوم و بدون تغییر شدید فیزیکی سنسورهای دوربین، توانایی عکس گرفتن دستگاه‌های خود را بهبود بخشیده‌اند.
نحوه ثبت عکس به صورت دیجیتال توسط دوربین گوشی‌های هوشمند را می‌توان به دو بخش تقسیم کرد. مولفه فیزیکی و پردازش تصویری که توسط نرم افزار صورت می‌گیرد. در مولفه فیزیکی روند واقعی طی می‌شود، یعنی عکس توسط لنز دوربین گرفته می‌شود. در این مرحله مواردی مانند اندازه سنسور، سرعت لنز یا شاتر و فاصله کانونی نقش اصلی را بازی می‌کنند. در این پروسه است که یک دوربین سنتی (مانند DSLR) فوق‌العاده و بی‌نظیر واقع می‌شود.
مولفه دوم در این روند پردازش تصویر است. این زمانی اتفاق میفتد که یک نرم‌افزار از تکنیک‌های محاسباتی برای بهبود کیفیت عکس استفاده می‌کند. تمامی این تکنیک‌ها تقریبا یکتاست و از یک دستگاه به دستگاهی دیگر و از سازنده‌ای به سازنده دیگر متفاوت است. به طور کلی اگر چه هدف و مقصد این فرایند‌ها با هم یکی است و با هم کار می‌کنند تا یک چشم‌انداز را ایجاد کنند، ولی هر کدام از روش‌های متفاوتی استفاده می‌کنند.
توجه داشته باشید که نباید بین اهمیت عکاسی محاسباتی و ویژگی‌های فیزیکی دوربین قیاسی انجام دهید، چرا که این دو، دو مقوله متفاوت از یکدیگر هستند.
با این تفاسیر، برخی از کارها وجود دارند که یک دوربین سنتی می‌تواند انجام دهد، اما دوربین گوشی‌های هوشمند توانایی انجام آن را ندارند. دلیل این امر تنها یک چیز است، محدودیت نداشتن در ابعاد سخت‌افزارها. دوربین‌های سنتی با توجه به ابعادی که دارند، از لحاظ سخت افزاری دارای سنسورهای غول پیکر و لنزهای قابل تعویض و گاها سریع‌تر هستند.
این را هم در نظر داشته باشید که در مواردی، یک دوربین تلفن هوشمند تصاویری را ثبت می‌کند که یک دوربین سنتی هرگز نمی‌تواند آن را ثبت کند. همانطور که گفتیم، گوشی‌های هوشمند این قابلیت را مدیون عکاسی محاسباتی هستند.
برای خلق تصاویر فوق‌العاده توسط گوشی‌های هوشمند، روش‌های متفاوتی از عکاسی محاسباتی وجود دارد. مهم‌ترین روش انباشته کردن (stacking) است. در روش انباشته کردن، چندین عکس در زمان‌های متفاوت، با نوردهی یا فاصله کانونی‌های متفاوت گرفته می‌شود. در مرحله بعد برای حفظ با ارزش‌ترین جزئیات، عکس‌ها توسط نرم‌افزارهای مختلف ترکیب می‌شوند. روش انباشته کردن در چند سال گذشته تحولی بزرگ در بین نرم‌افزارهای عکاسی با موبایل بوجود آورده است و در اکثر گوشی‌های هوشمند مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ترکیب پیکسل‌ها (Pixel binning) فرآیند دیگری است که گوشی‌های هوشمند با سنسورهای مگاپیکسل بالا، از آن استفاده می‌کنند. در این روش بجای اینکه عکس‌های مختلف روی همدیگر قرار بگیرند، پیکسل‌های مجاور در یک تصویر با وضوح بسیار بالا با یکدیگر ترکیب می‌شوند. جزئیاتی دقیق‌تر، نویز و رزولوشنی پایین‌تر، از ویژگی‌های تصاویر خروجی این روش می‌باشد.
دوربین‌های تلفن‌های هوشمند امروزی به سمت استفاده از شبکه‌های عصبی (مجموعه‌ای از الگوریتم‌ها که به پردازش داده‌‌ها می‌پردازند) قدم برداشته‌اند. هدف از این کار، شبیه‌سازی آن چیزی است که مغز انسان می‌تواند انجام دهد؛ به این صورت که این شبکه‌های عصبی می‌توانند هرآنچه که یک عکس خوب را تشکیل می‌دهند تشخیص دهد و به این ترتیب، نرم‌افزار دوربین می‌تواند تصویری ایجاد کند که برای چشم انسان خوشایند باشد.
به طور کلی می‌توانیم این را در نظر بگیریم که برای افزایش کیفیت هر عکسی که با تلفن هوشمند خود می‌گیریم، از عکاسی محاسباتی استفاده می‌شود. طی چند سال اخیر، پیشرفت‌های زیادی در گوشی‌های هوشمند به چشم می‌خورد. در این میان، پیشرفت ویژگی‌هایی که به عکاسی این گوشی‌ها مرتبط می‌شود، ملموس و برجسته شده است که در اینجا، به چند مورد از مهم‌ترین آن‌ها اشاره می‌کنیم:
این پروسه از فرایند و تکنیک‌های پردازشی HDR (High Dynamic Range) برای ترکیب عکس‌هایی استفاده می‌کند که در طیف نورهای متفاوتی گرفته شده‌اند. هدف از این کار بهبود محدوده دینامیکی تصاویر گرفته شده در نور کم است. منظور از محدوده دینامیکی تفاوت میزان روشنایی بین تاریک‌ترین نقاط عکس با روشن‌ترین نقاطی‌ست که جزئیات آن قابل تشخیص است. نتیجه این عمل عکسی می‌شود با جزئیاتی بیشتر. علاوه بر این، عکس نهایی نسبت به عکس‌هایی که تنها توسط یک نوردهی واحد ضبط شده‌اند، از روشنایی بهتری برخوردار است.
عکاسی نجومی هم نسخه‌ای متفاوت از دید در شب است. شما می‌توانید این ویژگی را در گوشی‌های پیکسل که محصول گوگل است مشاهده کنید. ویژگی عکاسی نجومی این امکان را می‌دهد که آسمان شب را با جزئیات و با تمام ستاره‌ها و اجرام آسمانی به تصویر بکشید. اگر شما اندکی به فضا و اجرام آسمانی علاقه داشته باشید، قطعا بعد از استفاده از این قابلیت دیگر نمی‌توانید از آن دل بکنید و همیشه سعی می‌کنید تا در موقعیتی مناسب از این ویژگی استفاده کنید.
نام این حالت از سبکی در نقاشی الهام گرفته است. البته این نام بسیار برای نوع تصویری که ثبت می‌کند مناسب است. این اثر ی عمق میدانی ایجاد می‌کند که پس زمینه سوژه (معمولا یک شخص یا چهره یک شخص است) را تار می‌کند. عملکرد این ویژگی به این شکل است که با تجزیه و تحلیل عمق شی نسبت به سایر اشیا موجود و پیرامون در تصویر، تصاویر یا همان سوژه مد نظر را عادی و مواردی را که دورتر به نظر می‌رسد را محو می‌کند.
یک حالت عکس برداری است که امروزه اکثر گوشی‌های هوشمند از این قابلیت برخوردار هستند. پانوراما این امکان را به شما می‌دهد تا تصاویر را در کنار یکدیگر ترکیب کنید و سپس آن‌ها را در یک تصویر بزرگ و با وضوحی بالاتر داشته باشید. عموما از این قابلیت برای تصویر برداری به صورت 360 درجه استفاده می‌کنند.
این ویژگی در آیفون 11 معرفی شد و در آن از فناوری شبکه‌های عصبی برای کاهش نویز و بهبود جزئیات عکس به طور قابل توجهی استفاده شد. این ویژگی برای گرفتن تصاویر در شرایط کم نور و در فضای داخلی بسیار مناسب است.
نرم‌افزارهای پردازش تصویر برای بهینه‌سازی و هماهنگ کردن رنگ‌بندی هر عکسی که می‌گیرید فرایندی را بر روی تصویر انجام می‌دهند. این عمل قبل از اینکه خودتان به صورت دستی عکس را با فیلترهای متفاوت ویرایش کنید انجام می‌شود.
برای جمع بندی و نتیجه گیری نهایی لازم به ذکر است که کیفیت ویژگی‌های فوق، بسته به شرکت سازنده گوشی‌های همراه می‌توانند متفاوت باشند و به همین دلیل رنگ تصاویر در گوشی‌های مختلف با یکدیگر فرق می‌کند. احتمالا با دیدن تصاویر گوشی‌های هوشمند برندهای مختلف، متوجه شده‌اید که عموما گوشی‌های گوگل رویکرد طبیعی‌تری دارند، در حالی که تلفن‌های سامسونگ معمولا تصاویر با کنتراست بالا و بسیار اشباع شده را ثبت می‌کنند.
اگر به دنبال خرید گوشی هوشمندی هستید که کیفیت دوربین و ویژگی‌های آن در عکاسی برایتان اهمیت دارد، حتما قبل از خرید هر مدل، چند نمونه عکس را که به وسیله این گوشی گرفته شده بررسی کنید. در این صورت بهتر می‌توانید گوشی مدنظرتان را انتخاب کنید.
بررسی گوشی سامسونگ اس ۲۴ اولترا به همراه تست گیمینگ و کیفیت دوربین ها
